Jeśli kupiona rzecz okaże się niezgodna z umową lub ujawnią się w niej wady, reklamację składaj do sprzedawcy. Zawsze po zawarciu umowy sprzedaży konsumenckiej, możesz z mocy prawa reklamować wadliwy towar. Odpowiedzialność sprzedawcy za sprzedany towar trwa dwa lata. Żeby złożyć reklamację do sprzedawcy, nie musisz mieć tzw jeżeli podatnik jest zwolniony z podatku ze względu na wartość podstawy opodatkowania do 1000 zł, to nie ma obowiązku składać deklaracji podatkowej PCC-3 i wykazywać transakcji, podstawy opodatkowania należy podstawy opodatkowania ulegają zaokrągleniu do pełnych złotych (0-49 gr zaokrągla się w dól, a 50-99 gr – w górę). Umowa kupna-sprzedaży rzeczy to jeden z najważniejszych dokumentów w obrocie gospodarczym, który reguluje zasady wymiany towarów lub usług. To właśnie ona określa obowiązki i prawa stron umowy, jak również warunki jej wykonania. Umowa sprzedaży. Umowa kupna-sprzedaży (ang. sales agreement) - zgodnie z art. 535 Kodeksu cywilnego, "przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę". Umowa sprzedaży jest czynnością. Wyjaśniam więc, że zgodnie z obowiązującymi w Polsce przepisami każdy zakup używanej rzeczy (lub zbioru rzeczy) o wartości powyżej 1000 zł (liczy się kwota transakcji) podlega naliczeniu podatku o czynności cywilnoprawnych w wysokości 2%. Obowiązek naliczenia, wykazania i zapłacenia podatku ciąży na kupującym. Okres obowiązywania rękojmi przy sprzedaży rzeczy używanej. Rękojmia obowiązuje zarówno przy sprzedaży rzeczy nowej jak i używanej. Zasadą jest, że uprawnienia obowiązują przez okres 2 lat. W przypadku rzeczy używanej, gdy kupującym jest konsument możliwe jest skrócenie tego okresu do jednego roku. . W umowie przedmiotem sprzedaży jest rzecz używana. Strony w treści określiły jej stan, jak również cel zakupu przez Kupującego. Umowa taka, zawarta między dwiema osobami prywatnymi, podlega przepisom o rękojmi z Kodeksu cywilnego. BEZPŁATNY WZÓR. Strony: Sprzedający, Kupujący Forma: Dowolna Podstawa prawna: Kodeks cywilny Pobierz formularz Przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Świadczenia stron mają charakter ekwiwalentny w znaczeniu subiektywnym. Zakładając racjonalność stron występujących w umowie, nie można nie dostrzec, że każda z nich dlatego w tę umowę się wdaje, gdyż w jej wykonaniu oczekuje otrzymać przynajmniej nie mniej, niż sama zobowiązana była dać lub dała. Umowa sprzedaży dla każdej ze stron jest źródłem załatwiania interesów. Sprzedawca nie musi być właścicielem rzeczy, a dla skutecznego przeniesienia własności wystarczy, by miał uprawnienia z innego tytułu, wynikające np. z umowy zlecenia, umowy agencyjnej, komisu, przewozu , składu. Umowa sprzedaży rzeczy określonej co do tożsamości ma charakter konsensualny, co oznacza, że do jej zawarcia ze skutkiem prawnym w postaci przeniesienia własności wystarcza złożenie zgodnych i niewadliwych oświadczeń woli przez obie strony. Z punktu widzenia ważności umowy sprzedaży nie jest natomiast istotne, czy zostanie zapłacona przy zawarciu umowy cena, ani czy rzecz zostanie wydana, a także z czy jego majątku pochodzą środki na zapłacenie ceny i kto po zakupie będzie z woli właściciela użytkownikiem rzeczy. Wydanie kupującemu towaru jest przede wszystkim czynnością faktyczną, która może być wykazywana w procesie wszelkimi środkami dowodowymi. Zastrzeżenie, że rzecz niewadliwa może być zwrócona sprzedawcy, w dodatku w każdym czasie, bez ograniczeń, jest sprzeczne z celem i istotą sprzedaży. Istotą tej umowy jest bowiem przeniesienie własności rzeczy na kupującego za zapłatą umówionej ceny oraz to, że sprzedawca odpowiada jedynie za wady rzeczy sprzedanej, nie odpowiada zaś za możliwość dalszej sprzedaży rzeczy przez nabywcę. Rabat Praktyka udzielania „rabatu posprzedażowego” jest sprzeczna z istotą umowy sprzedaży i stanowi niedozwoloną opłatę za przyjęcie towaru do sprzedaży. Rabat, jako element ceny, musi być określony najpóźniej w chwili zawarcia umowy sprzedaży, także w chwili zawarcia umowy sprzedaży, muszą być znane podstawy do ustalenia ceny. Cenę można określić przez wskazanie podstaw do jej ustalenia. Jeżeli z okoliczności wynika, że strony miały na względzie cenę przyjętą w stosunkach danego rodzaju, poczytuje się w razie wątpliwości, że chodziło o cenę w miejscu i czasie, w którym rzecz ma być kupującemu wydana. Brak ustalenia ceny w umowie sprzedaży nie oznacza, że w każdym wypadku umowa taka nie dochodzi do skutku. Umowa wiąże strony, gdyż cenę można określić stosując kryteria przewidziane ustawowe. Przedwstępna umowa sprzedaży winna określać - jako element istotny umowy sprzedaży - cenę. Zasadniczo cena jako świadczenie pieniężne winna być określona w jednostkach pieniężnych, w postaci cyfrowo oznaczonej kwoty. Cena maksymalna i minimalna Jeżeli w miejscu i czasie zawarcia umowy sprzedaży obowiązuje zarządzenie, według którego za rzeczy danego rodzaju lub gatunku nie może być zapłacona cena wyższa od ceny określonej (cena maksymalna), kupujący nie jest obowiązany do zapłaty ceny wyższej, a sprzedawca, który otrzymał cenę wyższą, obowiązany jest zwrócić kupującemu pobraną różnicę. Jeżeli w miejscu i czasie zawarcia umowy sprzedaży obowiązuje zarządzenie, według którego za rzeczy danego rodzaju lub gatunku nie może być zapłacona cena niższa od ceny określonej (cena minimalna), sprzedawcy, który otrzymał cenę niższą, przysługuje roszczenie o dopłatę różnicy. Cena wynikowa Jeżeli właściwy organ państwowy ustalił, w jaki sposób sprzedawca ma obliczyć cenę za rzeczy danego rodzaju lub gatunku (cena wynikowa), stosuje się, zależnie od właściwości takiej ceny, bądź przepisy o cenie sztywnej, bądź przepisy o cenie maksymalnej .W razie sporu co do prawidłowości obliczenia ceny wynikowej cenę tę ustali sąd. Przedawnienie Wynikające z przepisów o cenie sztywnej, maksymalnej, minimalnej lub wynikowej roszczenie sprzedawcy o dopłatę różnicy ceny, jak również roszczenie kupującego o zwrot tej różnicy przedawnia się z upływem roku od dnia zapłaty. Wystawienie rzeczy Wystawienie rzeczy w miejscu sprzedaży na widok publiczny z oznaczeniem ceny uważa się za ofertę sprzedaży. Chwila wydania rzeczy Jeżeli rzecz sprzedana ma być przesłana przez sprzedawcę do miejsca, które nie jest miejscem spełnienia świadczenia, poczytuje się w razie wątpliwości, że wydanie zostało dokonane z chwilą, gdy w celu dostarczenia rzeczy na miejsce przeznaczenia sprzedawca powierzył ją przewoźnikowi trudniącemu się przewozem rzeczy tego rodzaju. Jednakże kupujący obowiązany jest zapłacić cenę dopiero po nadejściu rzeczy na miejsce przeznaczenia i po umożliwieniu mu zbadania rzeczy. Sposób wydania i odebrania rzeczy Sposób wydania i odebrania rzeczy sprzedanej powinien zapewnić jej całość i nienaruszalność; w szczególności sposób opakowania i przewozu powinien odpowiadać właściwościom rzeczy. W razie przesłania rzeczy sprzedanej na miejsce przeznaczenia za pośrednictwem przewoźnika, kupujący obowiązany jest zbadać przesyłkę w czasie i w sposób przyjęty przy przesyłkach tego rodzaju; jeżeli stwierdził, że w czasie przewozu nastąpił ubytek lub uszkodzenie rzeczy, obowiązany jest dokonać wszelkich czynności niezbędnych do ustalenia odpowiedzialności przewoźnika. Wyjaśnienia, instrukcja i dokumentacja sprzedawcy Sprzedawca obowiązany jest udzielić kupującemu potrzebnych wyjaśnień o stosunkach prawnych i faktycznych dotyczących rzeczy sprzedanej oraz wydać posiadane przez siebie dokumenty, które jej dotyczą. Jeżeli treść takiego dokumentu dotyczy także innych rzeczy, sprzedawca obowiązany jest wydać uwierzytelniony wyciąg z dokumentu. Jeżeli jest to potrzebne do należytego korzystania z rzeczy zgodnie z jej przeznaczeniem, sprzedawca powinien załączyć instrukcję dotyczącą sposobu korzystania z rzeczy. Koszty Jeżeli ani z umowy, ani z zarządzeń określających cenę nie wynika, kogo obciążają koszty wydania i odebrania rzeczy, sprzedawca ponosi koszty wydania, w szczególności koszty zmierzenia lub zważenia, opakowania, ubezpieczenia za czas przewozu i koszty przesłania rzeczy, a koszty odebrania ponosi kupujący. Jeżeli rzecz ma być przesłana do miejsca, które nie jest miejscem spełnienia świadczenia, koszty ubezpieczenia i przesłania ponosi kupujący. Koszty nie wymienione w paragrafach poprzedzających ponoszą obie strony po połowie. Nie jest wykluczone, aby koszty przewozu i odbioru rzeczy ponosił kupujący i korzystał w tym celu także z usług innego podmiotu. Przejście korzyści i ciężarów Z chwilą wydania rzeczy sprzedanej przechodzą na kupującego korzyści i ciężary związane z rzeczą oraz niebezpieczeństwo przypadkowej utraty lub uszkodzenia rzeczy. Jeżeli strony zastrzegły inną chwilę przejścia korzyści i ciężarów, poczytuje się w razie wątpliwości, że niebezpieczeństwo przypadkowej utraty lub uszkodzenia rzeczy przechodzi na kupującego z tą samą chwilą. Zapewnienie kupującemu możliwości odebrania nabytej rzeczy nie wystarcza do przyjęcia, że rzecz została kupującemu wydana. Wyłączność sprzedaży Jeżeli w umowie sprzedaży zastrzeżona została na rzecz kupującego wyłączność bądź w ten sposób, że sprzedawca nie będzie dostarczał rzeczy określonego rodzaju innym osobom, bądź też w ten sposób, że kupujący będzie jedynym odprzedawcą zakupionych rzeczy na oznaczonym obszarze, sprzedawca nie może w zakresie, w którym wyłączność została zastrzeżona, ani bezpośrednio, ani pośrednio zawierać umów sprzedaży, które mogłyby naruszyć wyłączność przysługującą kupującemu. Przedawnienie Roszczenia z tytułu sprzedaży dokonanej w zakresie działalności przedsiębiorstwa sprzedawcy, roszczenia rzemieślników z takiego tytułu oraz roszczenia prowadzących gospodarstwa rolne z tytułu sprzedaży płodów rolnych i leśnych przedawniają się z upływem lat dwóch. Krótszy, bo dwuletni, termin dochodzenia przez sprzedawców roszczeń z tytułu sprzedaży dokonanej w zakresie ich przedsiębiorstwa, czyli prowadzonej działalności gospodarczej, ma na celu ich skłonienie do możliwie najszybszego rozliczenia się z kontrahentami w celu stabilizacji i przyspieszenia obrotu gospodarczego. Obejmuje on zarówno sytuację, gdy przedsiębiorca handlowy dokonuje sprzedaży w ramach placówki handlowej (sklepu, hurtowni, domu wysyłkowego, punktu sprzedaży), jak i sytuacje, w których wytwórca towaru (producent) samodzielnie sprzedaje swoje wyroby bezpośrednio odbiorcy (w ramach sklepu przyfabrycznego, firmowego, bezpośrednio z magazynu), w tym więc sensie chodzi o sprzedaż niezależnie od jej form organizacyjno-prawnych. Odsetki za opóźnienie w spełnieniu świadczenia głównego są tak dalece powiązane z tym świadczeniem, że uzasadnione pozostaje twierdzenie o ich akcesoryjności wobec tego świadczenia. W konsekwencji przymiot ten wymusza konieczność przyjęcia, że wraz z przedawnieniem roszczenia głównego przedawniają się roszczenia o świadczenia uboczne, choćby nie upłynął jeszcze termin ich przedawnienia. Przyjęcie takie ma istotną doniosłość procesową, bowiem zakłada, że w razie sporu między stronami w zakresie dochodzenia odsetek, nie może dochodzić do przekreślenia faktu przedawnienia należności głównej. W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji, prosimy przejść do zakładki kontakt. Z wyrazami szacunku. Na czym polega umowa kupna sprzedaży?Umowa kupna sprzedaży jest umową cywilnoprawną uregulowaną w przepisach art. 535-555 Kodeksu cywilnego. Przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się do przeniesienia na kupującego własności rzeczy oraz wydania tej rzeczy (art. 535 Kodeksu cywilnego). Kupujący zobowiązuje się z kolei do odebrania rzeczy i zapłacenia sprzedawcy z art. 555 Kodeksu cywilnego przepisy o sprzedaży stosuje się odpowiednio do sprzedaży energii, wody oraz praw – innych niż własność, zbywalnych praw podmiotowych. Chodzi tu np. o ograniczone prawa rzeczowe, prawa na dobrach niematerialnych, wierzytelności, czy też prawa do spadku. Umowa kupna sprzedaży może również dotyczyć zespołu składników materialnych i niematerialnych tworzących zawarcia umowy sprzedażyUmowę kupna sprzedaży można zawrzeć w różnych trybach. Najczęściej zawiera się ją poprzez:przyjęcie oferty złożonej przez drugą stronę umowy (zarówno przez kupującego, jak i sprzedającego)w drodze negocjacjiw drodze aukcji lub przetarguUmowa kupna sprzedaży może zostać zawarta także w sposób specyficzny dla tej umowy. Zgodnie z art. 543 Kodeksu cywilnego wystawienie rzeczy w miejscu sprzedaży na widok publiczny z oznaczeniem ceny uważa się za ofertę sprzedaży – jest to szczególny tryb zawierania umowy charakterystyczny dla umowy 4 Ustawy o informowaniu o cenach towarów i usług przewiduje obowiązek uwidocznienia w miejscu sprzedaży detalicznej ceny towaru oraz jego ceny jednostkowej. W połączeniu z regułą art. 543 Kodeksu cywilnego oznacza to znaczne uproszczenie zawierania umów kupna sprzedaży. W takiej sytuacji oświadczenie woli kupującego o przyjęciu oferty złożone przez kupującego w dowolnej postaci decyduje o zwarciu umowy. Przykładem może być wzięcie przedmiotu z półki sklepu samoobsługowego i zapłacenie ceny sprzedaży. Jednak wspomniany art. 543 Kodeksu cywilnego jest jedynie regułą interpretacyjną. Oznacza to, że w momencie złożenia wyraźnego oświadczenia o odmiennej treści traci swoją aktualność – chodzi tu np. o napis informujący, że rzecz wystawiona w miejscu publicznym jest dekoracją lub nie jest przeznaczona na obowiązki ma sprzedawca?Z umowy kupna sprzedaży wynikają 3 podstawowe obowiązki sprzedawcy:przeniesienie własności rzeczy na kupującegowydanie rzeczy kupującemuobowiązki informacyjnychPrzeniesienie własności rzeczyW polskim prawie cywilnym przeniesienie własności rzeczy nie zawsze wymaga dokonania odrębnej czynności prawnej. Jeżeli sprzedawca oraz kupujący nie postanowią inaczej, to umowa kupna sprzedaży nie tylko zobowiązuje sprzedawcę do przeniesienia prawa własności na kupującego, ale też to prawo na kupującego automatycznie przenosi (jest to tzw. podwójny skutek czynności prawnej, czyli skutek zobowiązująco – rozporządzający).Wydanie rzeczyWydanie rzeczy ma zapewnić kupującemu możliwość faktycznego korzystania z nabytego przedmiotu i uzyskanie bezpośredniego władztwa nad rzeczą. Wydaniem rzeczy jest również wydanie dokumentów umożliwiających rozporządzanie rzeczą (art. 384 Kodeksu cywilnego).Wydanie rzeczy powinno nastąpić w miejscu i czasie określonym w umowie kupna sprzedaży. Kupujący może jednak zastrzec, że elementy te zostaną przez niego wskazane po zawarciu umowy (art. 549 Kodeksu cywilnego).Jeśli nie określono terminu wydania rzeczy, a kupującym jest konsument, sprzedawca ma obowiązek niezwłocznego wydania mu rzeczy. Ma to nastąpić nie później niż 30 dni od dnia zawarcia umowy (art. § 1 Kodeksu cywilnego). W innych przypadkach wydanie rzeczy powinno nastąpić niezwłocznie po wezwaniu sprzedawcy do wykonania tego zobowiązania (art. 455 Kodeksu cywilnego).Jeśli sprzedawca opóźnia się z wydaniem rzeczy kupujący może wyznaczyć dodatkowy termin do wydania rzeczy. Po jego bezskutecznym upływie może odstąpić od umowy kupna sprzedaży (art. § 2 Kodeksu cywilnego).Wydanie rzeczy powinno nastąpić razem z odpowiednimi dokumentami dotyczącymi rzeczy, jak również z instrukcją potrzebną do prawidłowego korzystania z rzeczy, a także z wszelkimi innymi niezbędnymi informacjami (art. 546 § 2 i § 5 Kodeksu cywilnego).Przepisy art. 544 i 545 § 2 kodeksu cywilnego określają wydanie rzeczy przesyłanej za pośrednictwem przewoźnika. Poczytuje się wtedy w razie wątpliwości, że wydanie nastąpiło z chwilą powierzenia rzeczy sprzedanej przewoźnikowi trudniącemu się przewozem rzeczy danego rodzaju. Zgodnie z art. 545 § 1 Kodeksu cywilnego z wydaniem rzeczy wiąże się obowiązek sprzedawcy należytego opakowania i zabezpieczenia rzeczy oraz zapewnienie odpowiedniego przewozu, stosownie do właściwości ponosi także koszty wydania rzeczy, chyba że co innego wynika z umowy kupna sprzedaży albo z odrębnych przepisów. Do takich kosztów należą w szczególności koszty:• zmierzenia• zważenia• opakowania• ubezpieczenia na czas przewozu• przesłaniaZgodnie z art. 548 Kodeksu cywilnego z chwilą wydania rzeczy na kupującego przechodzą:1) korzyści i ciężary związane z rzeczą2) niebezpieczeństwo przypadkowej utraty lub uszkodzenia rzeczyJednakże jeśli strony umowy kupna sprzedaży ustaliły inny moment przejścia korzyści i ciężarów, a nie postanowiły co do przejścia ryzyka uszkodzenia lub utraty rzeczy, to zgodnie z art. 548 § 2 Kodeksu cywilnego stanowi, że skutek ten ma nastąpić wraz z przejściem korzyści i natomiast rzecz sprzedana ma zostać przesłana przez sprzedawcę kupującemu będącemu konsumentem, niebezpieczeństwo przypadkowej utraty lub uszkodzenia rzeczy przechodzi na kupującego z chwilą jej wydania informacyjneSprzedawca ma również liczne obowiązki informacyjne wobec kupującego. Ilość tych obowiązków jest większa jeżeli umowa kupna sprzedaży jest zawierana z z art. 546 § 1 Kodeksu cywilnego sprzedawca ma obowiązek przed zawarciem umowy kupna sprzedaży udzielenia kupującemu potrzebnych wyjaśnień o stosunkach prawnych i faktycznych dotyczących przedmiotu powinien także otrzymać od sprzedawcy instrukcję i odpowiednie wyjaśnienia, gdy jest to potrzebne do należytego korzystania z rzeczy, zgodnie z jej przeznaczeniem (art. 546 § 2 Kodeksu cywilnego).Art. Kodeksu cywilnego przesądza, że sprzedawca obowiązany jest przed zawarciem umowy udzielić konsumentowi jasnych, zrozumiałych i niewprowadzających w błąd informacji w języku polskim, które wystarczają do prawidłowego i pełnego korzystania z rzeczy sprzedanej. Dotyczy to w szczególności podania rodzaju rzeczy, jej producenta lub importera, znaku bezpieczeństwa i znaku zgodności wymaganych przez odrębne przepisy, informacji o dopuszczeniu do obrotu w Polsce, o energochłonności. Jeśli rzecz jest sprzedawana w opakowaniu jednostkowym lub w zestawie informacje te powinny znajdować się na rzeczy albo być z nią trwale połączone. W innych przypadkach sprzedawca umieszcza odpowiednią informację w miejscu sprzedaży i może wtedy poprzestać na wskazaniu rodzaju rzeczy, jej głównej cechy użytkowej, producenta lub importera musi też zapewnić konsumentom w miejscu sprzedaży warunki techniczno-organizacyjne umożliwiające dokonanie wyboru rzeczy oraz jej sprawdzenie pod względem jakości, kompletności, funkcjonowania głównych mechanizmów i natomiast treść umowy kupna sprzedaży nie jest dla kupującego będącego konsumentem w pełni zrozumiała może on zwrócić się do sprzedawcy o wyjaśnienie jej obowiązki ma kupujący?Do podstawowych obowiązków kupującego należą:odebranie rzeczyzapłata cenyOdebranie rzeczyZgodnie z art. 535 Kodeksu cywilnego kupujący powinien rzecz odebrać. Jeśli kupujący nie dopełni tego obowiązku popada w zwłokę. W takim przypadku sprzedawca może oddać rzecz na przechowanie na koszt i niebezpieczeństwo może również sprzedać rzecz na rachunek kupującego. Powinien jednak uprzednio wyznaczyć kupującemu dodatkowy termin, chyba że wyznaczenie terminu nie jest możliwe albo że rzecz jest narażona na zepsucie, albo że z innych względów groziłaby szkoda. O dokonaniu sprzedaży sprzedawca obowiązany jest niezwłocznie zawiadomić cenyPodstawowym obowiązkiem kupującego wynikającym z umowy kupna sprzedaży jest obowiązek zapłaty ceny, czyli ustalonej sumy pieniężnej. Może być ona wyrażona w walucie polskiej, jak i w walucie obcej (art. 358 § 1 Kodeksu cywilnego). Jeśli jednak ustalono cenę w walucie obcej kupujący może posłużyć się walutą polską, chyba że ustawa, orzeczenie sądu będące źródłem zobowiązania albo czynność prawna zastrzega, że spełnienie świadczenia następuje w walucie obcej. Podstawą przeliczenia waluty obcej na walutę obcą jest średni kurs ogłaszany przez NBP z dnia wymagalności roszczenia (art. 358 § 2 Kodeksu cywilnego).Dokładną cenę określa umowa kupna sprzedaży. Jednak swoboda ustalenia wysokości ceny sprzedaży podlega pewnym ograniczeniom, z uwagi na reglamentację cenową. Wyróżnia się zatem 3 podstawowe rodzaje cen:1) cena sztywna2) cena maksymalna3) cena minimalnaCena sztywnaCena sztywna polega na wyłączeniu wszelkiej swobody stron w ustaleniu ceny w umowie kupna sprzedaży. W przypadku zapłaty ceny wyższej niż cena sztywna sprzedawca jest obowiązany do zwrotu kupującemu kolei jeśli w umowie ustalono cenę niższą od ceny sztywnej, obowiązek dopłaty istnieje tylko wtedy jeżeli kupujący przed zużyciem lub odsprzedaniem rzeczy znał cenę sztywną lub mógł się z nią zapoznać przy zachowaniu należytej maksymalnaArt. 538 Kodeksu cywilnego zawiera definicję ceny maksymalnej. Stanowi on, że jeżeli w miejscu i czasie zawarcia umowy sprzedaży obowiązuje zarządzenie, według którego za rzeczy danego rodzaju lub gatunku nie może być zapłacona cena wyższa od ceny określonej:kupujący nie jest obowiązany do zapłaty ceny wyższejsprzedawca, który otrzymał cenę wyższą obowiązany jest zwrócić kupującemu pobraną różnicęCena minimalnaZ kolei definicję ceny minimalnej zawiera art. 539 Kodeksu cywilnego. Stanowi on, że jeżeli w miejscu i czasie zawarcia umowy kupna sprzedaży obowiązuje zarządzenie, według którego za rzeczy danego rodzaju lub gatunku nie może być zapłacona cena niższa od ceny określonej, sprzedawcy, który otrzymał cenę niższą przysługuje roszczenie o dopłatę rodzaje cenArt. 540 Kodeksu cywilnego wyróżnia także tzw. cenę wynikową. Jeżeli właściwy organ państwowy ustalił, w jaki sposób sprzedawca ma obliczyć cenę za rzeczy danego rodzaju lub gatunku stosuje się zależnie od właściwości takiej ceny, bądź przepisy o cenie sztywnej, bądź przepisy o cenie polskim prawie mamy też do czynienia z ceną jednostkową. Jest to cena ustalona za jednostkę towaru (usługi), którego ilość lub liczba jest wyrażona w jednostkach miar. Cena jednostkowa musi być uwidoczniona w miejscach sprzedaży detalicznej i świadczenia usług. Co ważne, ceny jednostkowe muszą być podane w sposób jednoznaczny, niebudzący wątpliwości i umożliwiający porównanie cen. Należy również podać informację o przyczynie obniżki uprawnienia związane z zapłatą ceny ma sprzedawca?Art. 552 Kodeksu cywilnego przewiduje pewne dodatkowe uprawnienia dla sprzedawcy, gdy kupujący dopuszcza się zwłoki z zapłatą ceny za dostarczoną część rzeczy sprzedanych. Sprzedawca może wtedy powstrzymać się od dostarczenia dalszych części rzeczy sprzedanych, wyznaczając kupującemu odpowiedni termin do zabezpieczenia zapłaty, a po jego bezskutecznym upływie może odstąpić od może postąpić, gdyby ze względu na stan majątkowy kupującego było wątpliwe, czy zapłata za część rzeczy, które mają być dostarczone później na podstawie umowy kupna sprzedaży, nastąpi w roszczeń z umowy kupna sprzedażyRoszczenia kupującego wobec sprzedawcy wynikające z umowy kupna sprzedaży ulegają przedawnieniu z upływem ogólnych terminów przedawnienia z art. 118 Kodeksu cywilnego, czyli z upływem 10 lub 3 lat (w przypadku przedsiębiorców).Wyjątek od tego wprowadza art. 554 Kodeksu cywilnego. Przewiduje on 2 letni termin przedawnienia roszczeń dla:1) roszczeń z tytułu sprzedaży dokonanej w zakresie działalności przedsiębiorstwa sprzedawcy,2) roszczeń rzemieślników z takiego tytułu,3) roszczeń prowadzących gospodarstwo rolne z tytułu sprzedaży płodów rolnych i zgodnie z art. 541 Kodeksu cywilnego roszczenie sprzedawcy o dopłatę różnicy ceny, jak również roszczenie kupującego o zwrot tej różnicy wynikające z przepisów o cenie sztywnej, maksymalnej, minimalnej lub wynikowej, roszczenie sprzedawcy o dopłatę różnicy ceny, jak również roszczenie kupującego o zwrot tej różnicy przedawnia się z upływem roku od dnia z umową sprzedaży w Krakowie? Moja kancelaria adwokacka może Ci pomóc!Moja kancelaria adwokacka Kraków specjalizuje się w prawie cywilnym i gospodarczym. Dzięki temu będę w stanie rozwiązać kompleksowo Twoje problemy dotyczące umowy sprzedaży zarówno w obrocie gospodarczym, jak i w zakresie sprzedaży konsumenckiej. Jestem w stanie pomóc Ci między innymi w następujących i negocjowanie treści umowyocena możliwości podniesienia roszczeń dot. wad towarureprezentowanie w sporach dot. wad przedmiotu sprzedażyreprezentowanie w sporach dot. zapłaty ceny sprzedaży Nie znalazłeś satysfakcjonujących wyników wyszukiwania frazy umowa kupno sprzedaz rzeczy używanej? Zadaj pytanie na forum o umowa kupno sprzedaz rzeczy używanej lub spróbuj zawęzić swoje zapytanie. Zobacz również podobne wyniki wyszukiwania do zapytania umowa kupno sprzedaz rzeczy używanej W ostatnich latach, dzięki internetowi i szeregowi aplikacji mobilnych, coraz większą popularność zdobywa handel rzeczami używanymi. Ubrania, sprzęt RTV i AGD, meble, książki, do wyboru do koloru. W znacznej części przypadków handel ten odbywa się między osobami fizycznymi, rzadziej sprzedawcą jest przedsiębiorca. Mało osób zdaje sobie jednak sprawę, że w niektórych wypadkach sprzedaż rzeczy używanej rodzi obowiązek podatkowy. Na aukcjach internetowych możemy znaleźć oferty nie tylko na rzeczy „prywatne” ale również na produkty powystawowe czy pochodzące ze zwrotów. Sprzedaż tych towarów możemy zakwalifikować jako handel rzeczami używanymi. Aby nie narazić się fiskusowi warto wiedzieć, kiedy rzeczona sprzedaż rodzi obowiązki podatkowe. Kiedy należy zapłacić podatek dochodowy a kiedy VAT? O tym poniżej. Handel rzeczami używanymi – kiedy sprzedaż prywatna a kiedy w ramach działalności gospodarczej? Nie trzeba być wpisanym do rejestru przedsiębiorców, aby urząd skarbowy uznał danego sprzedawcę za przedsiębiorcę. To kiedy mamy do czynienia z działalnością gospodarczą określa art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej ustawa o PIT). Przepis ten mówi, iż pozarolniczą działalnością gospodarczą jest działalność handlowa prowadzona w sposób ciągły, zorganizowany oraz w celach zarobkowych. Spełnienie tych przesłanek sprawia, że sprzedawca z konsumenta staje się przedsiębiorcą (rejestracja firmy nie ma znaczenia). W przypadku, gdy handel na aukcjach internetowych rzeczy używanych ma charakter incydentalny i sporadyczny, będzie to sprzedaż prywatna. Jeżeli jednak sprzedawca posiada w ofercie szereg towarów, a ich zakup był dokonany w celu dalszej odsprzedaży (rzecz nie była używana do realizacji własnych potrzeb), musi się on liczyć z obowiązkiem zarejestrowania działalności, opłacania składek ZUS oraz podatków. Nie liczba transakcji, lecz charakter sprzedaży ma zasadnicze znaczenie w ocenie tego czy sprzedający pozostaje osobą prywatną czy przedsiębiorcą. Np. jeżeli dochodzi do wyzbycia się przedmiotów z majątku osobistego (dużej ilości używanych rzeczy), lecz czynność ta nie wykazuje cech działalności gospodarczej, to nie będziemy mieli do czynienia z działalnością gospodarczą. Prywatny handel rzeczami używanymi – kiedy powstaje obowiązek podatkowy? Handel rzeczami używanymi należy zakwalifikować jako przychody osiągane poza działalnością gospodarczą ze sprzedaży składników majątku ruchomego. Mówi o tym art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o PIT. Wysokość tego przychodu określa się jako wartość wyrażoną w cenie wskazanej w umowie, pomniejszoną o koszty odpłatnego zbycia. Nie każda sprzedaż rzeczy ruchomych będzie rodziła obowiązek podatkowy. Ustawa bowiem ustanawia limit czasowy. Handel towarami używanymi będzie generowało podatek dochodowy jedynie, gdy będzie miał miejsce przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiła transakcja. Oznacza to, że wyzbycie się rzeczy po półrocznym jej „leżakowaniu” w domu zwalnia z podatku dochodowego. Przykład: Pan Jan nabył (jako konsument) smartfon w dniu 4 marca 2020 roku. Telefon nie spełniał oczekiwań Pana Jana, więc zdecydował się go odsprzedać. Pan Jan sprzedał telefon w dniu 15 września 2020 roku – termin półroczny liczy się od końca miesiąca w którym nastąpiła transakcja – w tym przypadku termin nie minął. Pan Jan będzie musiał zapłacić podatek dochodowy; Pan Jan sprzedał telefon w dniu 1 października 2020 roku – w tej sytuacji termin półroczny został odczekany, przez co Pan Jan został zwolniony z obowiązku podatkowego. Czy sprzedaż rzeczy używanych wymaga umowy pisemnej? Sprzedaż, w każdym wypadku, dochodzi do skutku w ramach czynności prawnej zwanej umową sprzedaży. Dla transakcji której przedmiotem jest sprzedaż rzeczy ruchomych używanych prawo nie przewiduje żadnej szczególnej formy. Może się ona przybrać formę pisemną, ustną czy nawet dorozumianą (prosta wymiana gotówki za rzecz). Przy bardziej wartościowych przedmiotach warto jednak spisać umowę dla celów dowodowych – może być przydatna przy dochodzeniu roszczeń np. z rękojmi. Podstawa opodatkowania Jak zostało wskazane wyżej, sprzedaż rzeczy w ciągu pół roku od jej zakupu podlega opodatkowaniu. Jak jednak wyliczyć podstawę opodatkowania? Podstawą ustalenia wysokości przychodu jest cena określona w umowie pomniejszona o koszty zbycia rzeczy (np. wydatki poniesiona na ogłoszenia internetowe). Jak wskazuje sama nazwa, podatek liczony jest od dochodu (przychód minus koszty). Oznacza to, że nie cena będzie wyznaczała podstawę, a różnica między przychodem uzyskanym ze sprzedaży rzeczy (ceną sprzedaży) a kosztem jej nabycia (ceną zakupu i in.), pomniejszonym o nakłady dokonane w czasie posiadania rzeczy. Koszt nabycia to kwota należna zbywcy rzeczy oraz koszty związane z jej zakupem np. usługa transportowa. Z kolei do kategorii nakładów poniesionych w trakcie posiadania rzeczy zaliczymy wydatki związane z ulepszeniem lub renowacją rzeczy, tj. tylko takie koszty, które miały wpływ na zwiększenie jej wartości. Może to być np. renowacja mebli, wymiana części w sprzęcie RTV/AGD, zakup oprogramowania do sprzętu elektronicznego. Zaliczeniu nie podlegają z kolei wydatki związane z bieżącym użytkowaniem rzeczy (np. naprawa). Dochód podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych. Ustawa o PIT nie wymaga jednak, aby podatek został zapłacony już w trakcie roku podatkowego, w którym doszło do sprzedaży. Po zakończeniu roku podatkowego, w którym sprzedano rzecz, należy go rozliczyć w rocznym zeznaniu podatkowym. Rozlicza się go wraz z innymi dochodami opodatkowanymi według skali podatkowej (np. dochodami z pracy, czy z umów zleceń). Konsekwencje zaniżenia cena Konstrukcja prawa podatkowego rodzi pokusę zaniżania ceny przedmiotu na umowie. Takie nieuczciwe działanie może się jednak okazać nieopłacalne. Jeżeli cena zapisana w umowie znacznie odbiega od wartości rynkowej rzeczy, a różnica ta nie wynika np. z wysokiego zużycia rzeczy czy jej uszkodzenia, organ podatkowy ma prawo do określenia wartości rynkowej takiego przedmiotu. Organ ustala podstawę opodatkowania biorąc pod uwagę ceny rynkowe podobnych rzeczy z uwzględnieniem ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca sprzedaży. Jeżeli organ dojdzie do przekonania że cena umowna została zaniżona, podatnika będzie musiał wyrównać różnicę w podatku oraz zapłacić odsetki. Handel rzeczami używanymi w ramach działalności gospodarczej Handel rzeczami używanymi, powystawowymi, pochodzącymi ze zwrotów czy z innych aukcji, tworzy obowiązek podatkowy, zarówno po stronie podatku dochodowego jak i podatku od towarów i usług. Podatek dochodowy W kwestii podatku dochodowego przedsiębiorca może rozliczać się na zasadach ogólnych (17% i 32% od dochodu), lecz może także skorzystać z ryczałtu ewidencjonowanego. W ramach ryczałtu podatnik zapłaci podatek od przychodu (nie dochodu), lecz nie ma możliwości pomniejszania podatku o koszty jego uzyskania. W przypadku handlu towarami używanymi obowiązuje podatek 3%, liczony od przychodu. W zależności od wielkości naliczanej marży ryczałt może okazać się bardziej opłacalnym wyborem. Więcej na ten temat pisaliśmy TUTAJ Co z podatkiem VAT? Przedsiębiorcę obowiązuje również podatek od towarów i usług, tj. VAT. W przypadku sprzedaży rzeczy używanych mamy do czynienia z procedurą naliczania tzw. VAT-marża. Co do zasady podatek VAT nalicza się od pełnej wartości sprzedawanych towarów i usług. Przy VAT-marża opodatkowaniu podlega wyłącznie nadwyżka stanowiąca różnicę między kwotą całkowitą zapłaconą przez nabywcę towaru (ceną sprzedaży), a kwotą nabycia (ceną zakupu) pomniejszoną o wartość podatku. Obowiązuje stawka 23%, liczonego od zysku brutto. VAT-marża podlegają ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, z wyjątkiem: antyków; dzieł sztuki; przedmiotów kolekcjonerskich; metali szlachetnych; kamieni szlachetnych. Procedura VAT-marża nie jest obligatoryjna. Podatnik może rozliczać się ze standardowego podatku VAT (od ceny towaru). Korzystając z omawianej uproszczonej formy opodatkowania VAT nie ma możliwości odliczenia podatku VAT u kupującego, brak jest też możliwości odliczenia podatku VAT u sprzedającego od kosztów dotyczących usługi. Podstawa prawna: ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( z 2020 r. poz. 1426). ustawa o podatku od towarów i usług ( z 2021 r. poz. 685).

umowa kupna sprzedaży rzeczy używanej